Kbckdyq

cronzoxh [o.n.]

1. (mot d' acleveu) clon (bassin, cawî). Nosse vatche a ristî a gayet: elle a l' cronzoxh tot schavé (ramexhné pa M. Francard). F. os iliaque, bassin.

cronzoxh di vatche

2. oxhea del schene. Dji t' spiyrè tes cronzoxhs. F. vertèbre.

3. coron del schene des djins. Dj' a må l' cronzoxh. On dit eto: cropion. F. coccyx.

Etimolodjeye: aplacaedje tîxhon di "clons" (å pluriyal, avou ridaedje R = L + (oxh), oxh des clons, avou rassaetchance di cron.

| cronzoxhea [o.n.] cronzoxh (oxhea del schene). Ashidans nos po rpoizer nos pôves cronzoxheas. F. vertèbre.

| cronjhî [o.n.] coron del schene des djins, et k' on sint inte les deus fesses, ådzeu. Dj' a toumé so m' cronjhî: ça fwait må, saiss, ça. F. coccyx.

Etimolodjeye: bodje "cronzoxh", (cawete -î), rispotchî.

| cronzoxhî [o.n.] biesse avou des cronzoxhs. F. vertébré.

Etimolodjeye: cawete -î, 2006.

| cronzoxhî, cronzoxheye [addj.] (po ene biesse) ki apårtént å groupe des cronzoxhîs. F. vertébré(e).

Parintêye:

• incronzoxhî (o.n.)

• Dipus d' racsegnes so les cronzoxhs (del schene)
• Dipus d' racsegnes so les cronzoxhîs